بسم الله الرحمن الرحیم
مهمونی یعنی خوردن!!
تا حالا بهش فکر کردید؟! یکی از پایه‌ها و اصول اصلی مهمونی‌هامون خوردنه! وقتی جایی دعوت میشیم، یکی از کارهای عمده‌ای که انجام میدیم اینه که میخوریم! از چایی اولش بگیر تا سفره‌های رنگین شام و ناهارش! وقتی هم خودمون قراره مهمونی بگیریم و کسی‌رو خونه‌مون دعوت کنیم، کلی دنبال خرید میوه و شیرینی و مخلفات اون روزیم!
اصلاً تا به حال، مهمونی‌ای رفتید که هیچی توش خورده نشه؟! یا شده خودتون مهمونی رو دعوت بکنید ولی اصلا تدارک میوه و چایی و ناهار و شام و شیرینی نبینید؟!
تازه هرچی هم بضاعت صاحب‌خونه بیشتر باشه، مهمونی‌شم پر تشریفات‌تر و مفصل‌تر و سفره‌اش رنگین‌تر میشه!
اما ما مسلمونا سالی یه بار خون? یه صاحب‌خون? کریمی دعوت میشیم که برعکس هم? مهمونی‌های دیگه، از خوردن و خوش‌گذرونی و کارای معمول یه مهمونی خبری نیست!
این چه صاحب‌خون? دست‌ودل‌بازیه که با اون همه دارایی و قدرت و مِکنت‌اش، تو مهمونی‌اش از خوردن خبری نیست؟!
نکت? جالبیه! ولی وقتی عمیق‌تر بهش فکر می‌کنیم، می‌بینیم همچین صاحب‌خونه‌ای که همتا و نظیر نداره، باید مهمونی‌ش هم تک و بی‌نظیر باشه!
آره! هم? دورهم جمع‌شدن‌های دنیا و مردمش، بر اساس خوردنه! ولی مهمونی خدا بر اساس نخوردن! ولی دوام و خوشی‌های بعد از این مهمونی خیلی بیشتر و موندگارتر و شیرین‌تر از مهمونیه اولیه!
اما تو سفر? این مهمونی بزرگ و مبارک، رحمت و مغفرت و برکته!
بهتره زودتر شروع کنیم به فیض بردن از این سفر? ضیافت! وگرنه عین سال‌های گذشته، جمعش می‌کنن و باید صبر کنیم تا سال دیگه! تا اون موقع کی مُرده است؟ کی زنده؟ اگه الان خوردی! که خوردی! نخوردی از دستت رفته!!
تو لحظه‌های سحر و افطار، تو ربّناها و سجده‌ها ما رو هم از دعای خیرتون فراموش نکنید.
یا صاحب‌الزمان! شما که کنیزتون رو تو این ماه رحمت و مغفرت فراموش نمی‌کنید؟؟؟
امشب که بلرزید دل و بغض و صدایت
آرام روان گشت دلـــت سوی خـــدایت
رفتی به در خـان? آن قاضی حاجــــات
یاد آر مرا، ملتمس لطـــف و دعـــایت
امیر المؤمنین علی (ع) فرموده است، پیامبر (ص) روزی برای ما خطبه خواندند و چنین فرمودند:
ای مردم! همانا ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت روی به شما آورده است، ماهی که در پیشگاه خداوند بهترین ماههاست و روزها و شبهای آن بهترین روزها و شبهاست و ساعات آن برترین ساعتهاست. در این ماه شما به میهمانی خدا فرا خوانده شدهاید و از اهل کرامت قرار داده شدهاید. نفسهای شما در آن، ستایش و خوابیدن شما، عبادت است. عمل شما در آن ماه پذیرفته و دعای شما برآورده است.
با نیتهای راست و دلهای پاک از پروردگار خود بخواهید تا شما را به روزه گرفتن آن ماه و تلاوت کتابش موفق بدارد.
همانا بدبخت کسی است که در این ماه بزرگ از بخشش خداوند محروم گردد.
با تشنگی و گرسنگی خود از تشنگی و گرسنگی روز قیامت یاد کنید. بر درویشان و بینوایان خود ببخشید و مال ارزانی دارید.
بزرگان خود را گرامی بدارید و بر کودکان خود مهر ورزید و پیوند خویشاوندانتان را رعایت کنید و زبانهای خویش را نگهدارید و چشم و گوش از آنچه نگریستن و شنیدن آن نارواست فرو بندید. بر یتیمان مردم محبت کنید تا بر یتیمان شما محبت شود.
از گناهان خود به سوی خدا توبه کنید و به هنگام نمازهایتان دستهای نیاز خود را به سوی او برآورید که آن ساعات بهترین ساعتهاست.
خداوند در آن ساعت به چشم رضا و مرحمت بر بندگان خود مینگرد و چون نیازی از او میخواهند برآورده میفرماید و چون او را ندا دهند پاسخ ایشان را میدهد و هر چه در آن هنگام از او مسألت دارند بر ایشان میبخشد.
برای مطالع? ادام? این حدیث به بخش ادام? مطلب مراجعه کنید.
التماس دعا
اللهم عجل لولیک الفرج
......... لینک دوستان ...........
